Οι δοκιμασίες μάγισσας στην πόλη της Κολωνίας

Ο εκλογέας Ferdinand von Wittelsbach

Οι περισσότερες από τις θανατικές ποινές εκτελέστηκαν υπό τον εκλογέα Ferdinand von Wittelsbach (1577 - 1650). Είχε υποβληθεί σε ιερατική εκπαίδευση, αλλά δεν χειροτονήθηκε και αρχικά εργάστηκε ως διαχειριστής. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, η δίωξη των μάγιστων δεν ήταν μόνο ανεκτή αλλά προωθημένη. Έτσι, ο εκλογέας είχε αποφασιστική ευθύνη για τη συσσώρευση δοκιμασιών μάγισσας σε εκείνα τα εδάφη για τα οποία ήταν υπεύθυνος. Αντίθετα, υπήρχαν συγκριτικά λίγες δοκιμασίες μάγισσας στην ελεύθερη αυτοκρατορική πόλη της Κολωνίας.

38 θανατικές ποινές έχουν εκτελεστεί σε 216 χρόνια. Αυτό περιελάμβανε 33 γυναίκες, 3 άνδρες, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. 30 άτομα απελευθερώθηκαν. Ο μεγαλύτερος αριθμός εκτελέσεων πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1627 και 1630.

Η κοινή δικαιοδοσία

Ωστόσο, η διαιρεμένη δικαιοδοσία εξασφάλισε ότι η ένταση της δίωξης δεν ήταν πολύ υψηλή. Το 1475, ο Αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας έχασε κυριαρχία στην πόλη του. Η δικαιοδοσία διαιρέθηκε . Διατήρησε την κυριαρχία του Δικαστηρίου Υψηλού Κόσμου (HWG) και τη δικαιοδοσία για εγκλήματα κεφαλαίων. Αυτό δημιούργησε ανταγωνισμό μεταξύ των περιπτώσεων. Η δικαιοδοσία του Δημοτικού Συμβουλίου, οι κοσμικοί δικαστές της πόλης (μεσαίο έγκλημα), η επιτροπή κοσμικών δικαστών του Υψηλού Δικαστηρίου (βασανιστήρια, δικαστικές αποφάσεις, εκτελέσεις κλπ.) Και τα συμφέροντα του αρχιεπισκόπου ήταν σε άγριο ανταγωνισμό. Με δέκα αποφοίτους του κοσμικού δικαίου, οι δικαστές υποτάχθηκαν στον Αρχιεπίσκοπο και στο Συμβούλιο του Εκλογικού Δικαστηρίου. Η στενή σχέση ανάμεσα σε όλα τα στρατόπεδα δεν έκανε απαραιτήτως ευκολότερη τη δικαιοδοσία.

Σε ποιο δικαίωμα ήταν ποιος;

Τα κοινοτικά συμβούλια είχαν τη δυνατότητα να διεξάγουν προκαταρκτικές έρευνες και συλλήψεις, αλλά να μην χρησιμοποιούν τα βασανιστήρια. Τα εγκλήματα μαγείας διερευνήθηκαν αρχικά από τα δημοτικά συμβούλια. Το θύμα μεταφέρθηκε στη συνέχεια στο Υψηλό Δικαστήριο. Τα δημοτικά συμβούλια αξιοποιούν σωστά τη θέση τους και κατηγορούνται για μαγεία σπανίως ή πολύ ελαφρώς τιμωρούνται. Ο σύμβουλος δεν το άρεσε. Κατά τη διάρκεια της περιόδου που έγιναν συχνά οι δοκιμασίες μάγισσας, οι δικαστές του HWG έδειξαν ξαφνικά έντονο ενδιαφέρον για το κυνήγι μάγισσας. Μερικοί από αυτούς ήταν ο Δρ. Walram Blankenberg, Δρ. Romeswinckel, Heinrich von Aldenhoven, Caspar Liblaer, Johann von der Dussel και Christian Schoenenberg. Αυτοί ήταν κυρίως δικαστικοί διδάκτορες που είχαν σπουδάσει είτε νόμος είτε θεολογία. Το "κυνήγι μαγισσών" διδάχθηκε επίσης στο πανεπιστήμιο.

Επιπλέον, οι θεολόγοι, για παράδειγμα στο Ostermann ή στο Glimbach, ζήτησαν την καταγγελία μάγιστων. Ο πληροφοριοδότης δεν το άξιζε άσχημα και νόμιζε ότι έκανε την ανθρωπότητα μια χάρη. Από το 1620, υπηρετούσαν επίσης οι λεγόμενοι "Επιτροποί μάγισσας". Οι διωγείς προστατεύονταν. Τα θύματα ήταν ως επί το πλείστον "δίκαιο παιχνίδι" για τους αντιπάλους τους και τους ανθρώπους που απλά ήθελαν να ξεφορτωθούν. Τα δικαστήρια ήταν έτοιμα να ασκήσουν τυχόν υποψίες.

Ο πόλεμος των τριάντα χρόνων (1618-1848) δεν είχε βελτιώσει την κατάσταση. Οι κακές συγκομιδές, η πανούκλα, η πείνα και η δυστυχία οδήγησαν πολλούς να μαυρίσουν άλλους. Αυτό προανήγγειλε το ύψος του κυνηγιού μάγισσας. Τα δύο πρώτα θύματα ήταν η Sophie Agnes von Langenberg, μοναχή στο μοναστήρι της Κολωνίας St. Klara και Katharina Henot. Και οι δύο εκτελέστηκαν ως μάγισσες. Ο Friedrich Spee γνώριζε την οικογένεια Henot και χρησιμοποίησε τις γνώσεις του σε "Νομικές ανησυχίες κατά τις δοκιμασίες μάγισσας".

Μάρτυρες μαγισσών δοκιμών

Ο Friedrich Spee είναι ακόμα παρών σήμερα. Υπάρχει ένα γλυπτό από αυτόν στο Δημαρχείο της Κολωνίας. Υπάρχει επίσης το Friedrich-Spee-Haus και μια αναμνηστική πλάκα στο Jesuitenkirche St. Mariä-Himmelfahrt. Η Katharina Henot προερχόταν από μια πλούσια πατρίκιος οικογένεια στην Κολωνία. Η μητέρα της ήταν ολλανδική ευγενή. Ως εκ τούτου, η οικογένεια έφυγε στην Κολωνία κατά τη διάρκεια της εξέγερσης. Η οικογένεια ήταν επίσης πολύ καλά σεβαστή. Μερικοί άνθρωποι δεν ήθελαν την Katharina να είναι σεβαστή, πλούσια και να εκφράζει τη γνώμη της. Οι δοκιμασίες μάγισσας ήρθαν την κατάλληλη στιγμή. Σαν σουβενίρ υπάρχει και η Katharina Henot Straße στην Κολωνία.

Τι προκάλεσε την αιφνίδια πτώση στις δοκιμασίες μάγισσας στην Κολωνία;

Σχεδόν όλες οι γνώσεις σχετικά με τις δοκιμασίες μάγισσας της Κολωνίας προήλθαν από το στυλό του δικαστικού γραμματέα Stephan Muser. Ένας από τους τελευταίους που εκτελέστηκε ήταν η Katharina Plum. Βρήκε το θάνατο, αλλά προηγουμένως ονόμασε ορισμένους θεολόγους και δικαστές στη δίκη μάγισσας που θα είχε δει στο Σάββατο της μάγισσας. Στη συνέχεια υπήρχαν μόνο πέντε διαδικασίες αυτού του είδους. Το Aeltgen-Dünwald-Straße πήρε το όνομά του από τη μαία της Adeltgen Dünwald, η οποία ήταν μια από τις τελευταίες που εκτελέστηκε.

Το τελευταίο θύμα ήταν ο 10χρονος Λένταρ. Ζήτησε δύο νεαρά αδέλφια να επιβιώσουν. Ο πατέρας πυροβολήθηκε και η μητέρα ζούσε με έναν άλλο άνδρα. Τα παιδιά που «ξεδιπλώνονται» ήταν εύκολο θύμα της αυθαιρεσίας των αρχών. Πρώτα το κορίτσι ρίχτηκε στον πύργο της φυλακής και κατηγορήθηκε για μαγεία. Αν και απάντησε πρόθυμα σε όλες τις ερωτήσεις, αναγκάστηκε να περιμένει δύο χρόνια στη φυλακή της πριν να αποκεφαλιστεί και να καεί.

Γιατί οι δοκιμές μάγισσας ήταν τόσο επιτυχείς στην αρχή και τι προκάλεσε την αλλαγή;

Κατηγορώντας κάποιον από μαγεία ήταν ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος να απαλλαγείτε από αυτό το άτομο για πάντα. Δεν έχει σημασία αν ήταν ένας περιφρονημένος εραστής, ένας ανταγωνιστής στο κατάστημα ή ένας αρκετά αντίπαλος. Ήταν ιδιαίτερα κακό όταν ήρθε στα παιδιά. Μερικοί ήταν παιδιά του δρόμου που κανείς δεν περίμενε. Άλλοι χρησίμευαν μόνο ως αποδιοπομπαίος τράγος ή ως μέσο για να χτυπήσουν τους γονείς. Η φτώχεια ήταν μεγάλη. Ως εκ τούτου, πολλοί ήθελαν να κερδίσουν κάτι επιπλέον.

Όταν η Katharina Plum ονόμασε αρκετές υψηλού επιπέδου προσωπικότητες της δικαιοδοσίας, διασφαλίστηκε ότι κανείς δεν θα μπορούσε να αποσυρθεί από την υπόθεση τόσο εύκολα. Ήταν εύκολο για ένα δημόσιο πρόσωπο να "κάνει πράγματα". Στην περίπτωση πολλών, ήταν πιθανότερο να παραμείνει ένα ελάττωμα. Πολλοί μάρτυρες σήμαιναν επίσης πολλαπλές μαρτυρίες, πράγμα που σημαίνει ταχύτερη σύλληψη και καταδίκη. Εάν κάποιος κατηγορήθηκε για μαγεία, ήταν σχεδόν αδύνατο να απαλλαγεί. Όσο περισσότεροι άνθρωποι χρεώθηκαν την ίδια στιγμή, τόσο περισσότερο κατηγορούσαν ο ένας τον άλλο και κατέθεσαν εναντίον του άλλου. Και οι τελευταίοι που έπρεπε να δικαστούν ήταν οι ίδιοι οι δικαστές.

Ο φόβος να κατηγορηθεί και να καταδικαστεί ήταν τελικά πάρα πολύ μεγάλος.

Η επίσκεψή σας στην πόλη του καθεδρικού ναού

Θέλετε να επισκεφθείτε την πόλη του καθεδρικού ναού; Είστε ακριβώς σωστοί μαζί μας! Κάντε ένα διαμέρισμα διακοπών Κολωνία με ελάχιστη χωρητικότητα τριών διανυκτερεύσεων. Ανυπομονούμε να σας μη δεσμευτική έρευνα!