Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων

ΣτοΣτ. Οι Απόστολοιείναι μια καθολική εκκλησία. Είναι μια από τις δώδεκα μεγαλύτερες εκκλησίες της Κολωνίας που χτίστηκαν σε ρωμανικό αρχιτεκτονικό στυλ. Η εκκλησία είναι τρίκλιτη και βρίσκεται μέσα στην πόλη. Βρίσκεται στη Neumarkt, ακριβώς μεταξύ Mittelstrasse και Hahnenstrasse. Λάμπει με ένα σύστημα τριών κώνων που είναι πολύ περίτεχνο στο στυλ. Εκεί χτίστηκαν δύο ανατολικοί πύργοι και το συγκρότημα πλαισιώνεται από αυτούς. Ο δυτικός πύργος είναι απέναντι και έχει ύψος 67 μέτρα. Αυτό τον καθιστά τον τρίτο ψηλότερο πύργο στην Κολωνία σε ρομανικό αρχιτεκτονικό στυλ.

Το κτήριο της χορωδίας είναι διατεταγμένο σε σχήμα τριφυλλιού και διαθέτει πύργο διέλευσης. Αυτό δεσπόζει πάνω από το κτίριο της χορωδίας και είναι κοντό και οκταγωνικό. Ένα φανάρι κάθεται στην κορυφή του πύργου και ο σηκός έχει ένα εγκάρσιο. Αυτό συνδέεται με τον δυτικό πύργο. Ένας ζυγός εκτείνεται προς τον πύργο, ο οποίος είναι καμπύλος, ζυγίζει αρκετούς τόνους και είναι κοντός. Ο Παύλος ΣΤ', ο Πάπας, έδωσε στην εκκλησία τον βαθμό της "Μινόρ Βασιλικής" το 1965. Το δήλωσε στο «Templis praeclaris», μια αποστολική προτροπή.

Ιστορία

Υπήρχε ένα προηγούμενο κτίριο: Υπήρχε ένα προηγούμενο κτίριο στην εκκλησία και υπήρχε ήδη τον 9ο αιώνα! Ωστόσο, αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί σε έγγραφα, αλλά εικάζεται. Υπήρχε ένα στυλό που υπήρχε τον 10ο αιώνα. Το μοναστήρι είχε αποστολικό ναό, κάτι που αποδεικνύεται και ιστορικά. Η κατασκευή πρέπει να ήταν πολύ απλή. Τον 11ο αιώνα, ωστόσο, χτίστηκε ένα νέο κτίριο σε Σαλιανό ρυθμό. Αυτό ήταν είτε στην εποχή του Heribert, ενός αρχιεπισκόπου, είτε του Pilgrim.

Η βασιλεία του Χέριμπερτ ήταν από το 999 έως το 1021. Ο Προσκυνητής κυβέρνησε από το 1021 έως το 1036. Οι ιστορικοί διαφωνούν εδώ. Αυτό το κτίριο είναι γνωστό από τους ιστορικούς ως το «κτήριο του προσκυνήματος». Είναι βέβαιο ότι η εκκλησία αυτή έβλεπε δυτικά. Ο βωμός ήταν στα δυτικά και σήμερα υπάρχει ο κύριος πύργος εδώ. Αυτή δεν ήταν μια κοινή πρακτική, καθώς τα σπίτια λατρείας συχνά βλέπουν προς τα ανατολικά. Οι βωμοί βρίσκονται στα ανατολικά, όπου ανατέλλει η αυγή.

Αυτό το κτήριο προσκυνηματικής εκκλησίας τον 11ο αιώνα είχε ένα πρότυπο. Είχε προσανατολισμό προς τα δυτικά προς τιμήν της εκκλησίας του Αγίου Πέτρου. Αυτό εξακολουθεί να είναι στραμμένο προς τη δύση σήμερα. Η κάτοψη της εκκλησίας διατηρήθηκε από τότε και τμήματα σώζονται μέχρι σήμερα! Οι εξωτερικοί τοίχοι του σηκού, το εγκάρσιο στα δυτικά και τμήματα των τοίχων του κεντρικού σηκού σώζονται μέχρι σήμερα. Ωστόσο, το εξωτερικό δέρμα υπέστη ανακαίνιση γιατί ήταν πολύ λεπτό. Πάντα ανανεωνόταν και η δομή του πυρήνα των τειχών παραμένει ακόμη από τον 11ο αιώνα.

Υπάρχει ένα σταθερό σύστημα μέτρησης, το οποίο είναι χαρακτηριστικό αυτής της εποχής. Υπάρχει μια πλατεία διάβασης και το κτίριο της εκκλησίας έχει ομοιόμορφο σχεδιασμό. Τα οικοδομικά κομμάτια ήταν πολωμένα σε ανατολή και δύση. Υπάρχει μια ανατολική χορωδία και μια δυτική χορωδία. Αυτός ο τύπος κατασκευής επικράτησε σε μεγάλο βαθμό μέχρι τον 13ο αιώνα. Στη συνέχεια, το γοτθικό στυλ υιοθετήθηκε με βάση το γαλλικό μοντέλο. Το αποτέλεσμα ήταν μια αρχιτεκτονική στο ρωμανικό, γερμανικό αρχιτεκτονικό στυλ.

Το ταξίδι σας στην πόλη στην Κολωνία! Το διαμέρισμά σας στην Κολωνία σας περιμένει!

Ένα νέο κτίριο Salian

Η σημερινή εκκλησία είναι μεγαλύτερη από την πρώην εκκλησία. Στο εγκάρσιο και στον σηκό δόθηκε πέτρινη καμάρα, κάτι που συνέβη μετά το 1230. Παλαιότερα υπήρχαν ξύλινες οροφές σε αυτά τα τμήματα. Οι Άγιοι Απόστολοι δεν ανήκαν προηγουμένως στην πόλη της Κολωνίας. Τον 11ο αιώνα, οι οχυρώσεις της ρωμαϊκής πόλης ήταν ακόμη πλήρως στη θέση τους. Αυτό απέκλεισε κατά τρίχα τους Αγίους Αποστόλους. Το 1106 χτίστηκε και ξαναχτίστηκε ένα τείχος της πόλης. Από το 1180 και μετά ακολούθησε άλλος και χτίστηκε άλλος μέχρι τον 13ο αιώνα. Το τελευταίο τείχος της πόλης μπόρεσε να περικλείσει μια μεγαλύτερη περιοχή. Εκείνη την εποχή χτίστηκαν δώδεκα πύλες της πόλης, μερικές από τις οποίες υπάρχουν ακόμα. Ως μέρος της κατασκευής του τείχους της πόλης, χτίστηκε επίσης το Neumarkt, το οποίο ξεκίνησε το 1180. Ένα άλλο εμπορικό κέντρο δημιουργήθηκε, δίπλα στις περιοχές στο λιμάνι του Ρήνου.

Καθώς ο 12ος αιώνας έφτασε στο τέλος του, η οικοδόμηση της εκκλησίας άλλαξε. Ο προσανατολισμός άλλαξε, όπως και ο σχεδιασμός του κτιρίου. Στη χριστιανική λειτουργία δόθηκε νέο χρώμα και μια δυτική χορωδία εξαλείφθηκε. Η ανατολή έγινε τότε πιο ενδιαφέρουσα και η εκκλησία είχε τότε έναν ελεύθερο χώρο. Αυτό ήταν πολύ μεγάλο γιατί το Neumarkt είχε πολύ ανοιχτό χώρο. Αυτό σήμαινε ότι τα ανατολικά της εκκλησίας έγιναν ένα είδος εκθεσιακού χώρου και το κέντρο της εκκλησίας. Οι εργασίες επανασχεδιασμού έγιναν από το 1150 και το δυτικό και το ανατολικό τμήμα εναρμονίστηκαν. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο ίδιος οικοδόμος εργαζόταν κατά τις εργασίες ανακαίνισης. Οι φάσεις κατασκευής έχουν χρονικό πλαίσιο 50 ετών, αλλά αυτό θα ήταν σίγουρα δυνατό. Το 1150 η εκκλησία έλαβε μια επανασχεδιασμένη δυτική χορωδία. Γέμισε η κρύπτη της δυτικής χορωδίας. Ακολούθησε ένας δυτικός πύργος, που είχε ύψος 67 μέτρα. Οι ιστορικοί πιστεύουν επίσης ότι προηγήθηκε φωτιά. Ωστόσο, δεν είναι πλέον δυνατό να προσδιοριστεί εάν το κτίριο ανακατασκευάστηκε λόγω της πυρκαγιάς ή αν αυτό σχεδιάστηκε από την αρχή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρχε μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα στην Κολωνία. Οι Άγιοι Απόστολοι λοιπόν ασφαλώς περιλαμβάνονταν.

Ένα δυτικό κτίριο

Ο δυτικός πύργος έχει πύργους σκάλας σε ημικυκλικό σχήμα. Υπάρχουν δύο από αυτά και χρησιμοποιήθηκαν καρολίγγεια μοτίβα. Υπήρχαν δυτικά έργα και οι Άγιοι Απόστολοι το υιοθέτησαν στυλιστικά. Η δυτική χορωδία χτίστηκε από το 1150. Το Westwerke πέρασε μια φάση ανοικοδόμησης τον 12ο και 13ο αιώνα. Αυτά έλαβαν επίσης μια αυξημένη σύντηξη με την κύρια αίθουσα.

Μια χορωδία τριών κογχών

Γύρω στο 1250, μετά από πυρκαγιά το 1192, ξεκίνησε μια σημαντική κατασκευαστική φάση. Χτίστηκε η τρίκογχη χορωδία που ονομαζόταν Τρίκονχος. Αυτό είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά trikoncho σε όλη την Κολωνία. Όσον αφορά την ιστορία της τέχνης, είναι το πολυτιμότερο. Η αρχιτεκτονική του είναι συναρπαστική και μοναδικό παράδειγμα. Μετά τις καταστροφές του πολέμου, έγιναν εργασίες ανοικοδόμησης και επομένως είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αυτό από τη Neumarkt σήμερα. Μια χορωδία με τρεις κόγχες έχει τρεις αψίδες αντί για λατινικό σταυρό. Όλα αυτά έχουν το ίδιο μέγεθος και το εγκάρσιο στα δυτικά των Αγίων Αποστόλων είναι διασταυρωμένο σε ορθή γωνία. Οιαψίδες του Τρίκονχου βρίσκονται στα πλάγια. Αυτά μπαίνουν έτσι ώστε τα τετράγωνα να σχηματίσουν ένα τριφύλλι. Γι' αυτό η φόρμα αυτή ονομάζεται και «χορωδία τριφυλλιού». Αυτό δημιουργεί ένα κεντρικό κτίριο που βρίσκεται στα ανατολικά. Αυτό το κέντρο αντιπροσωπεύει το δικό του κέντρο, με τις πλευρές να έχουν την ίδια μεγάλη σημασία.

Πιο πρόσφατοι χρόνοι

Η εκκοσμίκευση ξεκίνησε στη Γαλλία το 1802. Το μοναστήρι του αποστόλου καταργήθηκε. Η αύρα του υπάρχει ακόμα στην οδό Αποστόλων. Το λύκειο της Εκκλησίας των Αποστόλων πήρε το όνομα της εκκλησίας. Αυτό είναι ένα από τα παλαιότερα λύκεια της Κολωνίας, το τρίτο παλαιότερο. Ιδρύθηκε το 1860 και η εκκλησία αφέθηκε σε φθορά. Το 1822 η αστυνομία το έκλεισε μάλιστα. Το κτίριο ήταν τόσο ερειπωμένο που ήταν επικίνδυνο. Στη συνέχεια έγινε ανακαίνιση και μεταξύ 1871 και 1891 έγιναν εκτεταμένες εργασίες ανακαίνισης. Υπήρξαν σοβαρές πολεμικές ζημιές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η πρώτη ανακαίνιση έγινε το 1957 και ολοκληρώθηκε. Το 1961 το ανατολικό τμήμα ανακαινίστηκε εκτενώς και η αποκατάσταση ολοκληρώθηκε μόλις το 1975. Από το 1955 έως το 1957 η κρύπτη στα δυτικά ξαναχτίστηκε.

Κατά την περίοδο της ανακατασκευής προστέθηκαν λεπτομέρειες επίπλωσης. Στο νότιο τμήμα προστέθηκε αμφιθέατρο και αυτό αντιστοιχούσε στο αρχιτεκτονικό στυλ της δεκαετίας του 1950. Το σχεδίασε ο Johann Werner Starck, ο οποίος πέθανε το 1978. Ο Ludwig Gies ήταν ο καλλιτέχνης του συγκροτήματος window. Από το 1988 έως το 1993, ο Hermann Gottfried φιλοτέχνησε μερικούς πίνακες του θησαυρού στον Τρικόνχο. Από το 1981 υπάρχει υποστήριξη από το Romanische Kirchen Köln Förderverein. Από το 2010, οι Άγιοι Απόστολοι είναι ένας ενοριακός ναός, καθώς ο καθεδρικός ναός του Αγίου Πέτρου, του Αγίου Κολούμπα, της Αγίας Μαρίας in der Kupfergasse, Groß Sankt Martin και ο Άγιος Ανδρέας εγκαταλείφθηκαν. Το 2016, πραγματοποιήθηκε οικουμενική κηδεία για τον Guido Westerwelle. Η λειτουργία μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση. Ο Μάρτιν Ντούτσμαν και ο Καρλ Γιούσεν τέλεσαν την κηδεία. Εκτός από τον Ομοσπονδιακό Πρόεδρο, προσκεκλημένος ήρθε και ο Πρόεδρος της Bundestag.

Αρχιτεκτονική δομή

Το εξωτερικό κτίριο: Το εξωτερικό κτίριο έχει διάφορους πύργους διαφορετικού ύψους. Ο πύργος διέλευσης είναι το αποκορύφωμα, που βρίσκεται στη μέση. Βλέποντας από το Neumarkt, από απόσταση, νομίζεις ότι ο δυτικός πύργος είναι μέρος της σειράς των πύργων. Από εκεί νομίζεις ότι ο δυτικός πύργος είναι το κέντρο του εκκλησιαστικού συγκροτήματος. Ως εκ τούτου, ο ιλιγγιώδης πύργος είναι μια εκλεπτυσμένη διάταξη. Έχει μια διαβάθμιση που έχει τακτοποιηθεί η μία μετά την άλλη και έχει τρισδιάστατο χαρακτήρα. Η Μεγάλη Εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου, από την άλλη πλευρά, έχει αύξηση στο ύψος και ίσιο σχήμα. Στον πύργο διάβασης στονΑγ. Απόστολοιόλα μαζί και αυτό αποτελεί και το κέντρο. Ο πύργος διέλευσης έχει αρκετούς πλευρικούς πύργους στο βάθος.

Όψιμος ρομαντισμός με διστρωματικότητα

Το εσωτερικό της χορωδίας της εκκλησίας δείχνει μια δομή με δύο κελύφη στην καλύτερη εκδοχή, σύμφωνα με τους ειδικούς. Είναι ένα διπλό στρώμα στον ύστερο ρομαντισμό. Εκείνη την εποχή, οι οικοδόμοι είχαν τη δυσκολία να εξασφαλίσουν ότι η δομή του εξωτερικού και του εσωτερικού τοίχου ήταν χτισμένη με ισορροπημένο τρόπο. Αυτό συμβαίνει γιατί η εξωτερική ακτίνα της αψίδας είναι πιο ογκώδης. Η εσωτερική ακτίνα είναι μικρότερη και τα τοξωτά παράθυρα έπρεπε να ευθυγραμμιστούν με ακρίβεια. Τα τοξωτά παράθυρα έσπασαν τους τοίχους. Στην Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων υπάρχει μια εκδοχή του κτιρίου που είναι αρμονική. Η ευθυγράμμιση και των δύο ορόφων είναι εξίσου σημαντική. Οι αναλογίες καθορίστηκαν σε καλή ισορροπία. Υπάρχουν τρεις κόγχες, όχι περισσότερες. Υπάρχουν επίσης κίονες στο κέλυφος του εσωτερικού τοίχου. Η διάταξή τους έχει κατασκευαστεί με περίπλοκο τρόπο. Ήταν χτισμένα στον στύλο, με ενδιάμεσες τρύπες στις αψίδες. Αυτά τα τρία έχουν μια σύνδεση με μια διασταύρωση με μια δίδυμη στοά. Η δομή με διπλό κέλυφος έχει επίσης μια τροποποίηση έτσι ώστε το κέντρο του δωματίου να φαίνεται τόσο σίγουρο όσο το εξωτερικό κτίριο.

Εξοπλισμός

Ο σχεδιασμός τοίχου και οροφής: Δεν υπάρχει προηγούμενη βαφή και σχέδιο τοίχων ή οροφής. Στις αρχές του 20ου αιώνα αλλά και τον 19ο αιώνα δημιουργήθηκαν τοιχογραφίες και ψηφιδωτά. Είναι διατεταγμένα σε συνδυασμό και ζωγραφισμένα και κατασκευασμένα σε βυζαντινό στυλ. Οι ζημιές του πολέμου ήταν σοβαρές και αυτό το σχέδιο εγκαταλείφθηκε κατά την ανοικοδόμηση. Δεν φαινόταν πλέον σύγχρονο και έτσι αυτή η τοιχογραφία δεν ανακαινίστηκε πια. Απομένει μόνο ο «Καλός Ποιμένας». Αυτό φαίνεται στο δυτικό κλίτος και κάποτε ήταν δωρεά της ενορίας. Ο ιερέας August Savels είχε το ιερατικό του ιωβηλαίο το 1910 και το «The Good Shepherd» ήταν δώρο. Από το 1956 έως το 1975 οι τοίχοι της εκκλησίας έμειναν λευκοί. Οι νευρώσεις του θόλου ήταν ζωγραφισμένες σε ριγέ σχέδιο. Το 1975 ο διασταυρούμενος θόλος, ο οποίος ανακατασκευάστηκε, δόθηκαν νέες αγιογραφίες. Έγινε ένα ντέφι που του έδωσαν δυνατούς πίνακες. Αυτά ήταν ζωγραφισμένα με γεωμετρικό τρόπο. Ο Willy Weyres έδωσε τις ιδέες. Ο Manfred Ott σχεδίασε το τύμπανο και τα τέσσερα ανοίγματά του. Ο βωμός διέλευσης επανασχεδιάστηκε επίσης εκτενώς. Του δόθηκε ένα στέμμα από κηροπήγιο που κρέμεται. Ο Sepp Hürten παρείχε το σχέδιο για το πεζοδρόμιο.

Από το 1988 έως το 1993, τα θολωτά κτίρια του Τρικόνχου διακοσμήθηκαν με πίνακες από την Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη. Ο Ο Χέρμαν Γκότφριντ ήταν ο καλλιτέχνης και το εσωτερικό του πύργου διέλευσης ήταν επίσης ζωγραφισμένο με σκηνές από την Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη. Χρησιμοποιήθηκαν μόνο λίγα χρώματα και μπορείτε να αναγνωρίσετε αμέσως το στυλ του 20ου αιώνα. Υπάρχουν επίσης επικριτές αυτού του τύπου ζωγραφικής που καταγγέλλουν ότι είναι εντελώς αντίθετος με το εσωτερικό του Μεσαίωνα. Υπάρχουν αποκαλυτικές σκηνές ζωγραφισμένες στο στυλ του εκφραστικού κυβισμού. Ο Wilhelm Nyssen και ο Karl Günter Peusquens, ο ιερέας, παρείχαν μια συνολική ιδέα.

Εκκλησιαστικά έργα τέχνης

Στα βόρεια του Konche μπορείτε να δείτε μια εικόνα του καλλιτέχνη Johann Wilhelm Pottgiesser. Αυτό βρίσκεται σε έναν πλευρικό βωμό σε στιλ μπαρόκ. Ο πίνακας ονομάζεται «Μαρτύριο της Αγίας Αικατερίνης».

Johann Wilhelm Pottgiesser

Ο Johann Wilhelm Pottgiesser γεννήθηκε πιθανότατα στις 11 Οκτωβρίου 1637. Η γενέτειρά του ήταν η Κολωνία και πιθανότατα πέθανε στην Κολωνία το 1683. Άλλες γραπτές πηγές κάνουν λόγο για το έτος 1690 ως έτος του θανάτου του. Μαζί με τον Johannes Hulsmann θεωρείται ο σημαντικότερος καλλιτέχνης του 17ου αιώνα στην Κολωνία.

Βιογραφικός

Ο ζωγράφος Pottgiesser είναι πιθανώς γιος του Theodor Pottgiesser, που γεννήθηκε το 1637. Ήταν επίσης ζωγράφος και ο γιος του γεννήθηκε στο St Laurenz-Cologne. Η γυναίκα του Theodor Pottgiesser ονομάζεται Katharina. Ο γιος βαφτίστηκε με το όνομα Hans Wilhelm Pottgiesser. Υπάρχει μια διατριβή του Alfried Hirth που λέει ότι ο Johann Pottgiesser μπορεί επίσης να είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Pottgiesser από το Groß St. Martin. Γεννήθηκε το1626 και βαφτίστηκε στην Κολωνίακαι είχε το ίδιο όνομα. Ωστόσο, ο ίδιος ο συγγραφέας απορρίπτει αυτή τη θεωρία γιατί οι λόγοι για αυτήν είναι προφανείς. Το παντρεμένο ζευγάρι Theodor και Katharina Pottgiesser βάφτισε ένα γιο το 1634 που ονομάστηκε Johann. Το λήμμα της βάπτισης δείχνει το όνομα «Dederich» ως μικρό όνομα του πατέρα. Ως εκ τούτου, μπορούμε να υποθέσουμε με βεβαιότητα ότι ο Johann Wilhelm είναι γιος του Dietrich Pottgiessers, ο οποίος ήταν ζωγράφος. Το 1622 αυτός ο ζωγράφος έγινε δεκτός στη συντεχνία και το 1641 ο Dietrich ήταν ο κύριος.

Το 1656 ήταν η χρονιά κατά την οποία ο γιος του, ο Johann, ανέλαβε τη χειροτεχνία. Από το 1663 έως το 1680, το παντρεμένο ζευγάρι Johann και Gertrud Pottgiesser απέκτησαν μαζί εννέα παιδιά. Υπάρχει ένα λήμμα στο οποίο ο Johann Pottgiesser εμφανίζεται ως δημοτικός σύμβουλος της Κολωνίας. Αυτός ήταν ο ζωγράφος που γεννήθηκε το 1637, κάτι που αναφέρεται σε ένα λήμμα εγγράφου. Δεν θα μπορούσε να ήταν ο Johann Wilhelm Pottgiesser, γεννημένος το 1626. Επειδή το επίσημο βιβλίο έγραφε έναν αριθμό μετά το όνομά του, 44. Αυτό χρησιμοποιήθηκε για την αναγνώριση των συμβούλων εκείνη την εποχή. Το συμβούλιο αποτελούνταν από 44 άνδρες. Αυτοί οι άνδρες εντάχθηκαν στη Γερουσία όταν επρόκειτο για σημαντικές αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου. Το 1690, τον Αύγουστο, έγινε η βάπτιση του εγγονού του Johann Pottgiesser. Του δόθηκε το όνομα του παππού του. Ο ίδιος δεν ήταν παρών στη βάπτιση και ως εκ τούτου οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ήταν ήδη νεκρός.

Βοηθοί έκτακτης ανάγκης στους Αγίους Αποστόλους

Στις αρχές του 19ου αιώνα, το Nothelferkapelle κατεδαφίστηκε. Εδώ στεγάζονταν αγάλματα βοηθών έκτακτης ανάγκης, που κατασκευάστηκαν σε διάφορες στυλιστικές εποχές. Τα αγάλματα είναι οι «Δεκατέσσερις Βοηθοί» και έχουν γίνει κάποιες ανακαινίσεις. Το 1898 βάφτηκαν ξανά, κάτι που φαίνεται στις έγχρωμες εκδόσεις. Μια περαιτέρω αποκατάσταση έλαβε χώρα από το 1979 έως το 1983.

Ο παρακάτω πίνακας παρέχει μια επισκόπηση των αγαλμάτων του Αγίου Βοηθού (έτσι στέκονται στους Αγίους Αποστόλους, από αριστερά προς τα δεξιά):

• Άγιος Χριστόφορος: το άγαλμα δημιουργήθηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα
• Άγιος Διονύσιος: Η εποχή της δημιουργίας είναι το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα
• Άγιος Έρασμος: 18ος αιώνας
• Άγιος Ευστάθιος: σχεδιάστηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα
• Άγιος Αχάτιος: σχεδιάστηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα
• Άγιος Βίτος: τον 17ο αιώνα
• Άγιος Γεώργιος: προς τα τέλη του 16ου αιώνα
• Άγιος Πανταλέων: προς τα τέλη του 17ου αιώνα
• Άγιος Αιγίδιος: σχεδιάστηκε τον 16ο αιώνα
• St. Blaise: προς τα τέλη του 18ου αιώνα
• Αγία Βαρβάρα: σχεδιάστηκε γύρω στο έτος 1500 (στην πραγματικότητα ως μορφή της Παναγίας)
• Αγία Αικατερίνη: στις αρχές του 16ου αιώνα
• Αγία Μαργαρέτα: το ίδιο
• Άγιος Κυριακός: δημιουργήθηκε το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα

Τοέτος 1450σχεδιάστηκε μια φιγούρα του Χριστού με τη μορφή του «Άνθρωπος των Θλίψεων». Η απεικόνιση ήταν από ξύλο και ο Δάσκαλος Τίλμαν ήταν ο δημιουργός της απεικόνισης του Χριστού.

Δάσκαλος Τίλμαν

Ήταν από την Κολωνία και αυτό μπορεί να τεκμηριωθεί. Εργάστηκε ως γλύπτης και σκαλιστής και έζησε στα τέλη του 15ου αιώνα. Είχε το εργαστήριό του στην Κολωνία και ο Τίλμαν ήταν ο καλλιτέχνης πολλών γλυπτών. Αυτά εμφανίζονται κυρίως στην πόλη της Κολωνίας και στη γύρω περιοχή.

ερευνητικά αποτελέσματα

Ο πλοίαρχος αναγνωρίστηκε από τους ιστορικούς μέχρι τη δεκαετία του 1970 ως «Tilman van der Burch». Αυτός ήταν ένας λιθοξόος, αλλά οι σημερινοί ερευνητές υποθέτουν ότι ήταν ο "Tilman Heysacker που ονομάζεται Krayndunck". Ο Δάσκαλος Τίλμαν πιθανότατα μαθήτευσε με τον Δάσκαλο Αρντ. Ήταν μάστορας ξυλογλύπτης και δούλευε στο Kalkar. Το 1492 ήταν το έτος του θανάτου του και στα έγγραφα εμφανίζεται επίσης ως Arnt ή Arndt von Zwolle. Ο Master Tilman αναφέρεται πολλές φορές σε έγγραφα. Πιθανότατα εργάστηκε στην Κολωνία μεταξύ 1475 και 1515.

Ένα έγγραφο δείχνει ότι ο Master Tilman έλαβε εντολή εργασίας το 1487. Ο Κόμης Gerhard II του Sayn και η σύζυγός του του παρήγγειλαν επιτύμβιες μορφές. Υποτίθεται ότι θα διακοσμούσε την εκκλησία Marienstatt, που ήταν στο Westerwald, με τις φιγούρες. Το 1505 δημιούργησε ένα βωμό στο παρεκκλήσι του Γολγοθά του Wesel (σήμερα St. Martini). Το 1509 και το 1510 δημιούργησε τη διαδοχή των αποστόλων στην εκκλησία του Siegburg. Τα τρία έργα είναι τεκμηριωμένα και αρχειοθετημένα με ασφάλεια. Αυτά τα έργα ήταν από διαφορετικά στυλ. Από αυτό μπορεί κανείς να συναγάγει άλλα έργα του που ξεκίνησαν γύρω στο 1475. Το εργαστήριο του Master Tilman ήταν πιθανότατα κορυφαίο στην Κολωνία εκείνη την εποχή. Το εργαστήριο σκαλίσματος του πιθανότατα παρέδωσε επίσης το έργο στο Wesel και το Moselle. Οι φιγούρες του παραδόθηκαν ακόμη και στη Ντόρτμουντ.

Απονομές σε αυτόν

Στην πόλη της Κολωνίας

• ένα άγαλμα του Αγίου Χριστοφόρου, το οποίο βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της Κολωνίας
• Ο Άνθρωπος των Θλίψεων στέκεται στους Αγίους Αποστόλους
• Υπάρχει μια ομάδα σταύρωσης στο Groß St. Martin
• Η Αγία Ούρσουλα φιλοξενεί τη μορφή μιας προστατευτικής Ούρσουλας
• Ο Άγιος Ανδρέας έχει τη μορφή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και του Αγίου Χριστόφορου
• μια φιγούρα του Ιωάννη του Βαπτιστή

... καθώς και τρεις βασιλικές μορφές. Αυτά είναι σχεδόν σε φυσικό μέγεθος. Υπάρχουν επίσης δύο φιγούρες αγγέλων που χρονολογούνται από το 1530. Υπάρχει επίσης μια φιγούρα Man of Sorrows, η οποία στεγάζεται στο Μουσείο Schnütgen.

Στην περιοχή γύρω από την Κολωνία

Μπορείτε επίσης να βρείτε τα ακόλουθα πράγματα:

• μια Pieta και μια ομάδα σταύρωσης βρίσκονται στο Hermülheim (St. Severin)
• Υπάρχει ένας σταυρός στο Bliesheim που κάποτε κατασκευάστηκε ως επίπλωση για την Αγία Μαρία ad Gradus στην Κολωνία. Ο Bliesheim ανήκε στον υπό-κανόνα μέχρι την εκκοσμίκευση. Υπάρχει ένα αντίγραφο στη Merovingerstrasse. Το πρωτότυπο βρίσκεται στον προθάλαμο της εκκλησίας του Αγίου Λαμπέρτου.
• Μια ομάδα σταύρωσης μπορεί να δει κανείς στο Großkönigsdorf
• Η Γέννηση της Αγίας Μαρίας στο Zündorf έχει μισοφέγγαρο Madonna
• Ο Άγιος Νικόλαος του Τολεντίνο στο Rösrath έχει προστατευτικό μανδύα Ursula
• Η Αγία Μαργαρίτα, η οποία βρίσκεται στο Elsdorf-Tollhausen, έχει μια μορφή του Αγίου Ιακώβου σε αυτό το παρεκκλήσι
• Στο Sinzig μπορείτε να δείτε μια θριαμβευτική ομάδα σταυρού στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου
• Ο Σίγκμπουργκ μπορεί να έχει έξι αποστολικές φιγούρες (από τις οποίες είναι συνολικά οκτώ από τον δάσκαλο Τίλμαν). Αυτές οι μορφές βρίσκονται στην εκκλησία του Αγίου Σερβατίου.
• Στο Bad Honnef υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα μορφών που ονομάζεται «Ιερός Τάφος». Οι φιγούρες βρίσκονται εκεί στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη των Βαπτιστών.
• Υπάρχουν ξύλινες φιγούρες στον διπλό τάφο του κόμη Gerhard II von Sayn, ο οποίος πέθανε το 1493, και της συζύγου του Elisabeth von Sierch, που πέθανε το 1484. Πρόκειται για δύο γλυπτά αγγέλων που είναι όφσετ. Οι φιγούρες αγγέλων βρίσκονται στο Αβαείο Marienstatt. Ο Δάσκαλος Τίλμαν έλαβε αυτή την προμήθεια το 1487.

Έξω από την περιοχή της Κολωνίας

Εδώ μπορείτε να βρείτε:

• Στο Lübeck υπάρχει μια όρθια μορφή της Μητέρας του Θεού στην εκκλησία της Μαρίας Μαγδαληνής.
• Ο καθεδρικός ναός στο Έσσεν φιλοξενεί μια μορφή του Κοσμά και του Δαμιανού. Αυτά είναι το φυσίγγιο του στυλό.
• Στο Wilnsdorf υπάρχει μια Παναγία του κυρίου στην εκκλησία του St. Martin.
• Η Ντόρτμουντ έχει μια Μαντόνα του Τίλμαν. Αυτό είναι στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη των Βαπτιστών, μια εκκλησία προεστών.

Αγίων Αποστόλων

Ο βωμός των Μαριών στους Αγίους Αποστόλους είναι ξεχωριστός. Μπορείτε να το δείτε αμέσως όταν μπαίνετε στα νοτιοδυτικά της εκκλησίας. Γιατί είναι απέναντι από αυτή την είσοδο. Το 1910 δημιουργήθηκε ένα retable σε νεογοτθικό στυλ. Το εργαστήριο Langenberg σχεδίασε αυτό το reredos. Αυτό βρισκόταν στο Goch και εκείνη την εποχή το γλυπτό της Madonna ήταν τοποθετημένο στο κέντρο. Η Μαρία κρατά το μωρό της Ιησού και η φιγούρα δημιουργήθηκε το 1500. Υπάρχουν δώδεκα μισά γλυπτά στην αριστερή και δεξιά πλευρά αυτής της φιγούρας της Madonna. Αυτά προσαρμόστηκαν με στυλιστικό τρόπο στη Madonna. Αυτά τα γλυπτά είναι έργο των συζύγων Henrike και Dieter Franz.Οι φιγούρες κατασκευάστηκαν το 1994. Το βαπτιστικό ρομανικού στυλ βρίσκεται στη διάβαση στα δυτικά. Αυτό βρισκόταν στο νότιο εγκάρσιο. Το σχήμα του κολυμβητηρίου είναι οκταγωνικό και χτίστηκε γύρω στο 1200. Το 1950 δόθηκε καπάκι στο κολυμβητήριο.

ΣτοΣτ. Δίπλα στους αποστόλους υπάρχει μια Πιέτα, η οποία πιθανότατα δημιουργήθηκε τον 19ο αιώνα. Υπάρχουν γλυπτά στο δυτικό τμήμα του ναού, στην είσοδο που οδηγεί στην κρύπτη. Αυτά τα γλυπτά είναι πολύ ψηλά, περίπου 2,10 μέτρα. Εδώ δημιουργήθηκαν οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος. Και τα δύο γλυπτά βρίσκονταν κάποτε στον ψηλό βωμό της ανατολικής κόγχης. Αυτό κατεδαφίστηκε το 1819 και ήταν σε μπαρόκ αρχιτεκτονικό στυλ. Οι δύο φιγούρες δημιουργήθηκαν το 1761. Ο Johann Joseph Imhoff, ο πρεσβύτερος, δημιούργησε αυτές τις δύο φιγούρες. Έζησε από το 1739 έως το 1802. Το 2003 η εκκλησία έλαβε έναν πίνακα που είναι πολύ μεγάλος. Βρίσκεται σε πλάγιο κλίτος στα βόρεια της εκκλησίας. Ο πίνακας ονομάζεται «Οι Απόστολοι» και τον ζωγράφισε ο Γκερντ Μόσμπαχ.

Ο θησαυρός της εκκλησίας

Το Δισκοπότηρο Heribert είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός της εκκλησίας. Αυτό σχεδιάστηκε τον 13ο αιώνα και πάνω του φαίνονται οι δώδεκα απόστολοι. Ο εκκλησιαστικός θησαυρός περιλαμβάνει και μια μοναστηριακή σφραγίδα, η οποία δημιουργήθηκε τον 12ο αιώνα. Ένα τέρας γοτθικού στιλ είναι επίσης μέρος του εκκλησιαστικού θησαυρού. Η χρονιά που δημιουργήθηκε το monstrance είναι το 1409. Ένας σταυρός θανάτου, που είναι κατασκευασμένος από ξύλο, περιλαμβάνεται επίσης στον θησαυρό. Σήμερα ο ξύλινος σταυρός καλύπτεται με ασήμι. Έχει σώμα σε χρώμα ιβουάρ, το οποίο δημιουργήθηκε το 1640.

Τα όργανα

Η εκκλησία έχει τρία όργανα. Ο Josef Classen είναι ο κατασκευαστής ενός από τα όργανα, το οποίο κατασκευάστηκε το 2015. Αυτό το όργανο είναι και το μικρότερο όργανο της εκκλησίας. Ο οργανοποιός κατάγεται από το Geilenkirchen και κατασκεύασε ένα όργανο στο στήθος που βρίσκεται στην κρύπτη. Ένα όργανο χορωδίας, που βρίσκεται στην εκκλησία, χρονολογείται από το 1989. Το κυρίως όργανο, που είναι πολύ μεγάλο, χρονολογείται από το 1996 και βρίσκεται στη δυτική χορωδία. Υπήρχε ένα μεγάλο όργανο που ακουγόταν στην εκκλησία τον 18ο αιώνα.

Κατασκευαστής του ήταν ο Balthasar König, ο οποίος ήταν γνωστός οργανοποιός. Πιθανότατα κατασκεύασε το όργανο εκείνη την εποχή γύρω στο 1738. Το 1850 αυτό το όργανο αποκαταστάθηκε και ο Ένγκελμπερτ Μάας ανέλαβε αυτό το έργο. Ο Friedrich Goll από τη Λουκέρνη, οργανοποιός, έλαβε παραγγελία στα τέλη του 19ου αιώνα. Υποτίθεται ότι θα έφτιαχνε ένα νέο όργανο. Το 1892 ολοκληρώθηκε το νέο όργανο και το μουσικό όργανο δούλεψε με μηχανική δράση. Είχε τους λεγόμενους μοχλούς Barker και 62 μητρώα. Υπήρχαν επίσης τρία εγχειρίδια και ένα πετάλι.

Όταν ξεκίνησε η ανοικοδόμηση της εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, η εταιρεία κατασκευής οργάνων Romanus Seifert ανατέθηκε να κατασκευάσει ένα όργανο. Κατασκεύασε ένα όργανο που είχε 63 μητρώα και είχε τέσσερα εγχειρίδια με ένα πετάλι. Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 υπήρξε κοινοτικό ψήφισμα κατά της ανακαίνισης αυτού του οργάνου. Fischer & Η Krämer, μια εταιρεία κατασκευής οργάνων από το Endingen, έπρεπε να κατασκευάσει ένα νέο όργανο. Σχεδιάστηκε επίσης ένα όργανο χορωδίας και το 1995 το όργανο της εταιρείας Seifert διαλύθηκε. Ο Siegfried Schulte, οργανοποιός, ανέλαβε την αποκατάσταση του οργάνου Seifert. Αργότερα ήρθε στην εκκλησία του Αγίου Παύλου.

Το όργανο της χορωδίας

Το 1989 κατασκευάστηκε ένα όργανο χορωδίας το οποίο προοριζόταν να συνοδεύσει τη χορωδία στο High Mass. Το Γρηγοριανό άσμα και η Λειτουργία των Ωρών εμπλουτίστηκαν με οργανική μουσική. Αυτό το όργανο χρησιμοποιήθηκε επίσης όταν οι σολίστ έπαιζαν ή σε ημέρες συναυλιών στην εκκλησία. Τα μέλη της κοινότητας θα πρέπει επίσης να υποστηρίζονται στο τραγούδι τους κατά τη διάρκεια των εκκλησιαστικών λειτουργιών. Το όργανο μπορεί να περιστραφεί οριζόντια. Πρόκειται για ένα συρόμενο μουσικό όργανο σε στήθος που έχει 12 καταχωρητές και δύο εγχειρίδια συμπεριλαμβανομένου ενός πεντάλ. Από αυτούς, επτά καταχωρητές από την κύρια εργασία βρίσκονται σε εναλλασσόμενους βρόχους. Αυτή η τεχνική επιτρέπει τη χρήση τους ως μητρώα θώρακα. Υπάρχουν επίσης μηχανισμοί μηχανικού παιχνιδιού και stop action.

Το κύριο όργανο

Το 1996 ένα κύριο όργανο προστέθηκε στον Ναό των Αγίων Αποστόλων. Το 2006 προστέθηκαν τρία μητρώα chamade, τα οποία εξακολουθούσαν να λείπουν εκείνη την εποχή. Αυτό το όμορφο όργανο είναι το τρίτο μεγαλύτερο κύριο όργανο σε όλη την Κολωνία. Το μεγαλύτερο βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της Κολωνίας και στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου. Ωστόσο, οι Άγιοι Απόστολοι έχουν το μεγαλύτερο κύριο όργανο, περιφερειακά μιλώντας. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του ναού και έχει 80 ληξιαρχεία. Υπάρχουν τέσσερα εγχειρίδια που κυμαίνονται από C έως a'''' και ένα πεντάλ που περιέχει τις σημειώσεις C έως f'.

Υπάρχει μια δράση μηχανικής δράσης και μια δράση ηλεκτρικού καταχωρητή. Όλα τα κανονικά paddocks είναι επίσης ηλεκτρικά. Ο σύνδεσμος II/I μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο μηχανικά όσο και ηλεκτρικά. Το στήθος προσφέρει σκαλοπάτια μαρσπιέ, τα οποία υπάρχουν και στο περβάζι. Στην τελευταία περίπτωση, αυτά είναι διαθέσιμα και στον πίσω τοίχο. Το 2016 σημειώθηκε κεραυνός στη στοιχειοθεσία. Αυτό ήταν εντελώς κατεστραμμένο και ως εκ τούτου το όργανο έλαβε νέο κόλπο στις αρχές του 2017.

Αυτό είναι υψηλά τεχνικά εξοπλισμένο και επομένως μπορεί να προγραμματιστεί ελεύθερα. Οι σύνδεσμοι και οι δεσμίδες κλειδιών είναι προγραμματιζόμενες, όπως και τα crescendos και οι συνδέσεις καταχωρητών. Το σύστημα διαθέτει χώρο για απεριόριστη χωρητικότητα αποθήκευσης. Διαθέτει επίσης συσκευή εγγραφής MIDI όπου μπορούν να εγγραφούν ολόκληρα έργα οργάνων. Αυτό λειτουργεί με το πάτημα ενός κουμπιού και μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τηλεχειριστήριο. Η μουσική μπορεί επομένως να παιχτεί αμέσως από οπουδήποτε στη βασιλική. Οι οργανοπαίχτες μπορούν να συνδεθούν στο σύστημα χρησιμοποιώντας ένα τσιπ RFID. Στη συνέχεια μπορούν να ξεκλειδώσουν τις αντίστοιχες περιοχές τους. Το Chamdawerk είχε ένα εγχειρίδιο IV. Σήμερα μπορεί να χαρακτηριστεί ως το αντίστοιχο manual και το πεντάλ. Το κύριο όργανο είχε επίσης ενσωματωμένες υποσυζεύξεις, ως προσθήκη στις κανονικές ζεύξεις.

Το όργανο του θώρακα

Από το 2015 υπήρχε όργανο στήθους στη Βασιλική των Αγίων Αποστόλων. Αυτό κατασκευάστηκε από τον Josef Classen, ο οποίος είναι οργανοποιός. Χρησιμοποιείται στην κρύπτη για να συνοδεύσει το τραγούδι στις μάζες. Χρησιμοποιείται και για μουσική δωματίου στην εκκλησία όταν γίνονται εκδηλώσεις αυτού του τύπου. Το όργανο έχει επίσης τη δυνατότητα να χρησιμοποιείται ως όργανο συνεχούς λειτουργίας. Διαθέτει τέσσερις καταχωρητές, οι οποίοι βρίσκονται στο εγχειρίδιο. Το πεντάλ είναι συνδεδεμένο και οι στάσεις είναι:

• Ton Ocatve 2´
• Τόνος φλάουτου 4΄
• ένα drone 8΄
• ένα Principal 4′

Οι καμπάνες

Στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων υπάρχουν συνολικά επτά καμπάνες. Στις αρχές του 16ου αιώνα η εκκλησία είχε δύο δικές της καμπάνες. Αποτελούνταν από τέσσερις καμπάνες, τις οποίες έριξε ο Johann von Andernach. Έριξε τις καμπάνες το 1507 και ήταν κύριος ιδρυτής της καμπάνας.

 
 

Τρεις μεγάλες καμπάνες λέγονται:

• Λεωφόρος Μαρία
• Salvator
• Felix

Ήταν υπεύθυνοι για το χτύπημα των καμπάνων του μοναστηριού και βρίσκονταν στον δυτικό πύργο. Η καμπάνα του Adauctus ήταν μια ενοριακή καμπάνα και ήταν εκεί για άλλους σκοπούς. Ήταν κρεμασμένο στον πυργίσκο της στέγης της εκκλησίας. Υπήρχαν ξεχωριστές καμπάνες για την ενορία και τις άλλες μάζες. Το μοναστήρι έκλεισε το 1802 ως αποτέλεσμα της εκκοσμίκευσης. Έτσι, η ενορία έγινε ιδιοκτήτρια τωνκαμπάνων. Ο Άγιος Αμαντούς, ενορία, παρέλαβε τη μικρή καμπάνα. Αυτή η καμπάνα χτυπά ακόμη και σήμερα σε αυτήν την εκκλησία. Τα γούστα ήταν διαφορετικά τότε και έτσι θεωρούνταν ασύμφορο με τις καμπάνες του μοναστηριού.

Το 1927 χτυπήθηκαν άλλες δύο καμπάνες. Αυτά ονομάζονταν Franziskus και Görres και το χυτήριο Petit & Οι αδερφοί Έντελμπροκ ήταν οι εκπρόσωποί τους στο χυτήριο. Το cast του Marienbell έγινε το 1938. Αυτό ήταν χυτό από παλιό υλικό από την παλιά καμπάνα. Όλες οι καμπάνες, συμπεριλαμβανομένων των νεότερων καμπάνων, δεν κατασχέθηκαν στον τελευταίο πόλεμο. Η καμπάνα του Τζόζεφ γεννήθηκε, ας πούμε έτσι, το 1983. Είναι μια μικρή καμπάνα που κρέμεται στον πύργο της χορωδίας στα νότια. Η ενορία τα χρησιμοποιεί όταν κάποιος πεθαίνει. Το 2005 έγινε η 20η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας και Petit & Οι αδελφοί Έντελμπροκ έριξαν μια τεράστια καμπάνα για την εκκλησία. Στη διάλεκτο ονομάζεται «Παγκόσμια Ημέρα Νέων» και Βενέδικτος XVI. πραγματοποίησε τα εγκαίνια. Το όνομά της είναι Ιωάννης Παύλος Β' και μαζί με τις καμπάνες είναι:

• Domes
• Pretiosa
• και η καμπάνα του Αγίου Πέτρου
• Κουδούνι αγγέλου (στην εκκλησία St. Kunibert)

...η μεγαλύτερη καμπάνα στην Κολωνία. Στον δυτικό πύργο υπάρχει μια κύρια καμπάνα, η οποία χτυπά σε έξι φωνές. Για το σκοπό αυτό κατασκευάστηκε νέος ξύλινος ζυγός. Προστέθηκαν επίσης το ξύλινο καμπαναριό και το σύστημα ηλεκτροτεχνίας.

 

Το βάρος κάθε καμπάνας είναι το εξής:

• Ιωάννης Παύλος Β': 6.700 κιλά
• Görres: 3.800 κιλά
• Salvator: 2.700 κιλά
• Χαίρε Μαίρη: 1.300 κιλά
• Felix: 860 κιλά
• Φραγκίσκος: 780 κιλά
• Ιωσήφ: 55 κιλά

Οι επιγραφές στις καμπάνες είναι σε λατινική γραφή. Η επιγραφή στην καμπάνα του Ιωάννη Παύλου Β' γράφει, μεταξύ άλλων: "Σε δοξάζω, Θεέ. Σε ομολογώ, Θεέ." Το 2005, στις 20 Αυγούστου, ο Βενέδικτος ΙΣΤ' με χειροτόνησε. Προς τιμήν της 20ης Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας στην Κολωνία. Το όνομά μου είναι Ιωάννης Παύλος Β' για να θυμάμαι έναν δούλο του Θεού. Πέθανε στις 2 Απριλίου 2005.